Enneberg, po ladyńsku Mareo, to jedna z pięciu ladyńskich gmin doliny Gader. Z bardzo niewieloma wyjątkami językiem ojczystym mieszkańców jest ladyński. Gmina Enneberg, „brama do doliny Gader“, obejmuje miejscowości Enneberg Pfarre, St. Vigil, Welschellen i Zwischenwasser, które nie mogłyby się bardziej od siebie różnić. 

Zwischenwasser ma zaledwie około 60 mieszkańców i znajduje się „pomiędzy wodami“ – tutaj potok Vigiler wpływa do Gader. To pierwsza miejscowość doliny. Charakter wioski Enneberg Pfarre całkowicie wyznacza rolnictwo, a wiele gospodarstw ma tu bardzo długą historię. Welschellen to typowa górska wieś na stromym zboczu, wszystkie najważniejsze budynki gnieżdżą się blisko siebie wokół kościoła. Zupełnie inaczej jest we wsi St. Vigil, która jako stolica gminy żyje przede wszystkim z turystyki. Pod względem zajmowanej powierzchni Enneberg jest największą gminą w dolinie Gader. Urlop w gospodarstwie na skraju rezerwatu przyrody Fanes-Sennes-Prags jest zawsze wyjątkowym przeżyciem. 

Jedzenie po ladyńsku 
Enneberg postrzegany jest jako kolebka kultury ladyńskiej. Gdziekolwiek na świecie znajdą się Ladyńczycy, zawsze pozostają blisko związani ze swoją doliną i panującymi w niej zwyczajami. Już sam język ladyński nadaje tej kulturze osobliwy, niepowtarzalny charakter. Niekoniecznie trzeba jednak rozumieć ten język, aby doświadczyć ladyńskich tradycji. Ladyńska kuchnia na przykład smakuje wyśmienicie nawet wtedy, gdy nazwy dań brzmią obco. Żeby się zorientować, że na przykład  „turtres“ to tutejsza nazwa Tirtlan (typowe wypieki tyrolskiej kuchni), na ogół najpierw przed zamówieniem czegokolwiek dobrze jest poprosić o wyjaśnienie, co kryje się pod nazwami różnych specjałów. Wiele dań jest typowo ladyńskich, co w praktyce znaczy, że raczej nie znajdzie się ich wśród tradycyjnych potraw kuchni pozostałych rejonów Południowego Tyrolu. Podobnie jak w wielu innych dolinach alpejskich, również kuchnia doliny Gader z racji swojego położenia oparta jest przede wszystkim na lokalnych produktach. 
W Dolomitach można było zbierać tylko takie plony, jakich ziemia dostarczyła w krótkim okresie wegetacji po długiej zimie. Chleb pieczono jedynie dwa razy do roku, a następnie zasuszano go, aby nie spleśniał. Świeże mięso pojawiało się doprawdy z rzadka. Świnie ubijano wyłącznie raz w roku, przeważnie przed Bożym Narodzeniem. Mięso peklowano, wędzono i suszono, dzięki czemu speck i kiełbasy można było przechowywać jeszcze przez kilka miesięcy. 

Nie można się nudzić
Hale Fanes i Sennes to doskonałe miejsce na wędrówki i wycieczki rowerowe znanym okrężnym szlakiem Fanes-Sennes. Do tego na całej trasie podziwiać można piękne widoki Dolomitów. Muzeum rezerwatu przyrody w St. Vigil poświęcone jest tutejszej faunie i florze. Górka gmina w północnej części doliny Gader łaczy się w St. Vigil bezpośrednio z rejonem narciarskim Kronplatz. Zbocze tej góry w gminie Bruneck od strony St. Vigiler również oferuje trasy narciarskie na wszystkich poziomach trudności. Jedna z nich zdecydowanie nie jest dla osób o miękkich kolanach: „Erta“, co po ladyńsku znaczy „stroma“, należy do „czarnej piątki” tras zjazdowych w rejonie Kronplatz. Wszystkie te atrakcje są dostępne bezpośrednio z apartamentu wakacyjnego lub pokoju.