Na skraju płaskowyżu Rienz powyżej Bruneck właściwie główną atrakcją jest panorama. Wiejska gmina Pfalzen obejmująca wioski Issing, Greinwalden i Platten leżące w rejonie wypoczynkowym wokół Kronplatz jest jedną z najbardziej nasłonecznionych gmin w całym Południowym Tyrolu. Nie przypadkiem drogę, przy której położona jest gmina Pfalzen, nazywa się słoneczną drogą – Sonnenstraße. 

Rozgałęzia się ona przy Bruneck w kierunku północnym od drogi Pustertaler Straße i łagodnie wznosi się przez las. Wkrótce drzewa się przerzedzają i ustępują miejsca równinnym polom i łąkom Pfalzen. Dalej Sonnenstraße wije się nad Issing i Mühlen, prowadząc obok różnych przysiółków aż do słonecznej wioski Terenten na wysokości 1.245 m n.p.m. 

Miejsce skapane w słońcu
Wśród łąk i pól przy słonecznej drodze stoi wiele zadbanych gospodarstw, które świadczą o tym, że tutejszej okolicy ton nadaje rolnictwo. Ten odcinek jest szczególnie popularny wśród rowerzystów. Tych bardziej wysportowanych zadowolą trudniejsze podjazdy, za to po nieco bardziej płaskim terenie można przejechać na rowerze elektrycznym. Wjechawszy do doliny nieopodal Vintl, dalej rowerowy szlak poprowadzi nas przez dolinę Puster. Do Bruneck można też wrócić pociągiem. Nie znaczy to jednak, że płaskowyż jest idealnym miejscem wyłącznie dla rowerzystów: na urlopie w gospodarstwie w Pfalzen można wędrować sobie od wioski do wioski, po dobrze oznakowanych szlakach i samemu decydować o długości danej trasy.
Słoneczne położenie sprzyja uprawom i hodowli zwierząt. Dawniej od świtu do późnego wieczora spędzano czas na polach. Śniadanie jadano o piątej rano, kolejny posiłek – „Formas“ lub „Neina“ – spożywano już na polu około dziewiątej. W południe rozbrzmiewały dzwonki na dachach domów i chłopi wiedzieli, że obiad jest już gotowy. Gdy pole znajdowało się daleko od gospodarstwa, nie wracano do domu na obiad. Po południu rolnicy posilali się podwieczorkiem, zwanym tu „Marende“, zbierając siły na resztę długiego dnia. Dzisiaj wprawdzie pracę w polu wykonuje się szybciej, ale bieg dnia pozostał taki sam i posiłki wciąż nazywają się tak samo jak kiedyś.

Mała góra, duże wrażenie
Nieliczne zabudowania górskiego przysiółka Platten położone są wśród stromych łąk wysoko ponad Pfalzen i można do nich dotrzeć jedynie wąską, górską drogą. Stąd można się udać na jeden z najlepszych punktów widokowych w dolinie Puster – na szczyt Sambock. Z Platten idzie się tam jakieś dwie i pół godziny. Warto wiedzieć, że z Sambock (2.400 m) rozpościera się widok na całą kotlinę Bruneck i szczyty Dolomitów na wschodzie i południu. Bardziej doświadczeni i zaprawieni kondycyjnie wędrowcy mogą się wybrać na wspinaczkę długim grzbietem na szczyty Plattner Spitze i Bärentalspitze. Ta trasa jest też sporą atrakcją dla miłośników wycieczek narciarskich.

Sierpy w herbie
Zamek Sichelburg jest dzisiaj znakiem rozpoznawczym gminy Pfalzen. Ta wiejska rezydencja została wzniesiona poza centrum wsi Pfalzen, przypuszczalnie jako siedziba panów Pfalzen – pierwsze wzmianki o niej pochodzą z XIV wieku. Prawdopodobnie sto lat później Sichelburg przeszedł w posiadanie rodu Platzzoller. Nazwa zamku wywodzi się od dwóch sierpów w herbie rodu Platzzoller. Te herbowe sierpy od 1968 roku stały się również częścią godła gminy Pfalzen. W starannie odrestaurowanym zamku obecnie mieści się restauracja.

Sztuka przyrodnicza
Raz w roku mieszkańcy Pfalzen otwierają dla zwiedzających swoje ogrody. W „Dniu otwartych prywatnych ogrodów“ można spacerować po Pfalzen i Issing i oglądać grządki miejscowych ogrodników hobbistów. Otwarte bramy gospodarstw to nie tylko możliwość podpatrzenia różnorodnych, kolorowych prywatnych ogrodów, lecz także okazja dla zwiedzających, aby przypatrzeć się różnym tradycjom rzemieślniczym, takim jak np. tradycyjny wypiek chleba.
Z kolei okrężna trasa „LandArt“ jest dostępna przez cały rok. Rozpoczyna się i kończy we wsi Pfalzen i przedstawia miejscową sztukę inspirowana przyrodą: siedmioro miejscowych artystów utworzyło poszczególne stacje na tej trasie, a turyści wędrujący tym szlakiem mogą podziwiać zarówno sztukę,  przyrodę, jak i ich wzajemne połączenie.