Wełna ma uniwersalne zastosowanie, a szydełkowanie wymaga kreatywności, czasu oraz cierpliwości. Na początek należy nauczyć się podstawowych oczek na szydełku. Później oczka te łączone są we wzory. Zadziwiające jest, ile wzorów może powstać z czterech podstawowych rodzajów oczek. Wzór jaśminowy, supełkowy, muszelkowy czy ażurowy to tylko kilka najpopularniejszych. Najbardziej innowacyjne umysły szydełkowe wymyślają nawet własne wzory.

W zależności od użytej włóczki powstają serwetki, dywany, poduszki, czapki lub swetry. Żywa wełna nadaje się w szczególności do robienia dywanów, poduszek, nauszników itp., ponieważ jest gruba i mocna. Ciepłe włókna wełniane wyrównują temperaturę ciała i mogą wchłaniać sporo wilgoci, nie wydając się przy tym mokre. Jeśli zawartość tłuszczu jest odpowiednio wysoka, żywa wełna może mieć nawet właściwości wodoodporne. Ponadto wełna owcza w bardzo małym stopniu chłonie zapachy. Wystarczy zatem dobrze ją przez noc przewietrzyć. To niezwykle praktyczne, nie sądzisz?

Dzięki odpowiedniemu połączeniu wzorów, kolorów i włóczek szydełkowe wyroby mogą być ekstrawaganckie, eleganckie, wesołe lub modne – różnorodność jest tutaj najważniejsza. Szydełkowanie uznawane jest szlachetną formę ludowego rękodzielnictwa.